در این مطالعه با استفاده از 48016 بیشینه دامنهی رکوردهای مصنوعی لرزهنگاشت وود- اندرسون استخراج شده از شکل موجهای مربوط به 2650 زلزلهی ثبت شده توسط لرزهنگاشتهای مرکز لرزهنگاری کشوری وابسته به مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی مهندسی زلزله و شبکههای موقت دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، رابطه کاهندگی برای بزرگای محلی برای کل ایران بهصورت زیر محاسبه شده است: که در این رابطه فاصله کانونی بر حسب کیلومتر و بیشینه دامنه جابهجایی موج برشی برحسب میلیمتر است. دادههای استفاده شده برای محاسبه رابطه بالا مربوط به زلزلههای با فواصل کانونی 10 الی 800 کیلومتری است و در نتیجه رابطه محاسبه شده برای فواصل کانونی مساوی و کمتر از 800 کیلومتر معتبر است. در رابطه کاهندگی محاسبه شده، پارامتر پخش هندسی بیشتر از مقدار ارائه شده توسط رابطه هاتون و بور [1] است که پخش فوق کروی جبهه موج در فواصل نزدیک را نشان میدهد. در صورت عدم استفاده از دادههای با فاصله کانونی کمتر از 60 کیلومتر، پارامتر پخش هندسی به مقادیر پخش کروی نزدیک میشود. مقادیر تصحیح ایستگاهی در محدودهی 44/0- و 32/0 است. بهطورکلی، برای بیشتر ایستگاههای واقع در زاگرس، البرز و شمال غرب ایران مقادیر تصحیح ایستگاهی منفی محاسبه شده است که نشاندهندهی تقویت دامنه امواج برشی و برای بیشتر ایستگاههای ایران مرکزی و شمال شرق ایران تصحیح ایستگاهی مثبت به دست آمده است. رابطهی کاهندگی به دست آمده برای ایران بهطور قابل توجهی در فواصل نزدیک کانونی بزرگای متفاوتی از روابط مورد استفاده در مراکز زلزلهنگاری ایران میدهد. با توجه به گسترش شبکههای لرزهنگاری ایران و افزایش ثبت زلزلهها در فواصل نزدیک کانونی، پیشنهاد میشود از رابطهی محاسبه شده در این مطالعه برای تخمین بزرگای محلی در ایران استفاده شود.