اتصالات مرکزگرا در قابهای خمشی فولادی از دو مکانیزم بازگردانندگی و اتلاف انرژی استفاده میکنند. رفتار بازگردانندگی با استفاده از کابلهای پیشتنیده تامین میشود و جاذبهای انرژی نقش اتلاف انرژی ورودی به سازه را بر عهده دارند. در این تحقیق، رفتار سازههای قاب خمشی فولادی 4 و 8 طبقه در دو حالت دارای اتصالات خمشی جوشی متداول و اتصالات مرکزگرا مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی رفتار سازهها، از تحلیل چرخهای غیرخطی و تحلیل تاریخچه زمانی استفاده شد. در هر حالت، سیستم مرکزگرا به گونهای طراحی شد که دارای مقاومت جانبی برابر با قاب خمشی متداول باشد. تحلیلها به صورت دو بعدی و به کمک نرمافزار اجزای محدود OpenSeesPy انجام شد. بهمنظور انجام تحلیلهای تاریخچه زمانی از 22 رکورد دور از گسل برگرفته از دستورالعمل FEMA P695 استفاده شد. نتایج حاکی از عملکرد بسیار مطلوب سازه خمشی مرکزگرا نسبت به سازه قاب خمشی متداول، به صورت کاهش بسیار زیاد جابجایی نسبی ماندگار بود. میانگین کاهش جابجایی نسبی ماندگار طبقات در سازه چهار و هشت طبقه به ترتیب برابر با 80 و 79 درصد بود. قابل توجه آنکه، مقادیر شتاب و جابجاییهای نسبی حداکثر طبقات میانی در سازههای قاب خمشی با اتصالات مرکزگرا نسبت به نوع دیگر متداول تفاوت چندانی نداشت.