شبکه های راه یکی از مهمترین زیرساخت های عمرانی برای انجام عملیات واکنش اضطراری پس از زلزله را تشکیل می دهند. با توجه به ضرورت انجام عملیات امداد و نجات در 72 ساعت اول پس از زلزله که به آن زمان طلایی گفته می شود، عدم وجود شبکه راه کارآمد منجر به افزایش قابل توجه تلفات و خسارات می گردد. بنابراین نیاز اساسی به تهیه ابزارهای مدیریتی در جهت کمک به کاهش ریسک شبکه راه در صورت وقوع زلزله و اعمال اقدامات مداخله مناسب قبل وقوع زلزله وجود دارد. در این راستا در این مطالعه ابتدا مدلی جامع برای ارزیابی ریسک شبکه راه های درون شهری با تاکید بر پارامترهای فیزیکی و اجتماعی ارائه شده است. در این مدل چهار شاخص خطر، آسیب پذیری، ظرفیت پاسخ و پارامترهای عملکردی به عنوان شاخص های اصلی ریسک در نظر گرفته شد. در گام بعدی مدل پیشنهادی در منطقه چهار شهر قم پیاده سازی شد و زون های با ریسک بالا شناسایی شدند. سپس اقدامات مداخله مناسب ارائه و اولویت بندی شدند. نتایج نشان می‌دهد اقداماتی نظیر پایدارسازی شیب ها در نواحی با پتانسیل بالای زمین لغزش، عریض سازی معابر در زون های با درصد بالای راه های باریک و مقاوم سازی سازه های مجاور راه به ترتیب منجر به کاهش متوسط ریسک تا حدود%12.2، 7.4% و %11.85 می شود. علاوه بر این، با توجه به عدم وجود شبکه راه اضطراری در شهر قم، ایجاد این شبکه منجر به بهبود ظرفیت پاسخ و کاهش ریسک در منطقه مطالعاتی تا حدود %6.6 می گردد.
شیروانی هرندی, وحیده, امینی حسینی, کامبد, & منصوری, بابک. (1402). ارائه مدل جامع ارزیابی و کاهش ریسک شبکه راه های شهری (مطالعه موردی شهر قم). فصلنامه علوم و مهندسی زلزله, (), -. doi: 10.48303/bese.2024.2011107.1135
MLA
وحیده شیروانی هرندی; کامبد امینی حسینی; بابک منصوری. "ارائه مدل جامع ارزیابی و کاهش ریسک شبکه راه های شهری (مطالعه موردی شهر قم)". فصلنامه علوم و مهندسی زلزله, , , 1402, -. doi: 10.48303/bese.2024.2011107.1135
HARVARD
شیروانی هرندی, وحیده, امینی حسینی, کامبد, منصوری, بابک. (1402). 'ارائه مدل جامع ارزیابی و کاهش ریسک شبکه راه های شهری (مطالعه موردی شهر قم)', فصلنامه علوم و مهندسی زلزله, (), pp. -. doi: 10.48303/bese.2024.2011107.1135
VANCOUVER
شیروانی هرندی, وحیده, امینی حسینی, کامبد, منصوری, بابک. ارائه مدل جامع ارزیابی و کاهش ریسک شبکه راه های شهری (مطالعه موردی شهر قم). فصلنامه علوم و مهندسی زلزله, 1402; (): -. doi: 10.48303/bese.2024.2011107.1135
)